Hayatın Başlangıcındaki Mücadele…
İnsan, hayatı boyunca yolculuk yapar. Bu yolculuk, doğduğu ilk saniyede başlar. Nefes aldığı andan itibaren mücadelenin içinde bulur kendini.
Kiminin yolu dümdüzdür; yürürken ne ayağı taşa takılır ne de rüzgâr önüne set çeker. Ama kimi vardır ki, her adımında düşer, her kalkışında biraz daha yara alır. Dizleri kan revan içinde, elleri parçalanmış hâlde yoluna devam eder. Çünkü hayat, durup dinlenene değil; yürümeyi bırakmayana fırsat tanır.
Yaşam Mücadelesinin Gerçek Sebebi
İnsan, bu yolculuk boyunca hep bir şeye ulaşma çabasındadır. Kimisi derdini “ekmek parası” diye anlatır, kimisi “kimseye muhtaç olmadan yaşamak” diye özetler. Ama mesele sadece geçinmek değildir.
Aslında her insan, kendi varlığını anlamlandırma savaşı verir. Kimi ailesi için, kimi hayalleri için, kimi ise sadece onurlu bir şekilde başını yastığa koyabilmek için mücadele eder.
Ruh ve Bedenin Ortak Yürüyüşü
Ruh ve beden, bu yolculukta omuz omuza yürür. Bazen ruh yorgun düşer, bedene tutunur; bazen beden tükenir, ruhun direnciyle ayağa kalkar.
Ama ikisi de birbirine veda edene kadar bu mücadele devam eder. İnsan ne kadar yol alırsa alsın, ne kadar yara alırsa alsın; vazgeçmek gibi bir seçeneği olmadığını bilerek yürür. Çünkü hayat, vazgeçenleri unutmakta ustadır.
Yolun Kişiye Özel Olması
Bu yol, herkese eşit değildir. Kiminin yolu kısa, kimininki uzun olur. Kimi sessiz sedasız tamamlar yolculuğunu, kimi ise geride derin izler bırakır.
Ama şurası kesin ki; herkes kendi yolunun yolcusudur. Ne bir başkası senin adımlarını atabilir, ne de sen bir başkasının yükünü tam anlamıyla taşıyabilirsin. Bu yüzden insan, yalnızlığıyla dost olmayı öğrenir önce. Sonra sabretmeyi. Ardından mücadele etmeyi.
Görünmeyen Zaferler
Zamanla anlarsın ki; dışarıdan görünen küçük adımlar, aslında iç dünyanda attığın dev adımlardır. Kimse senin ne fırtınalar atlattığını bilmez. Kimse hangi gecelerde yastığa gözyaşı döktüğünü göremez.
O yüzden, her adım, her yara, her düşüş sana aittir. Bu yolculuk, başkalarının gölgesinde değil; kendi gölgene basarak yürüdüğün bir savaştır.
Mücadelenin Asıl Anlamı
Ve yolun sonuna yaklaştığında fark edersin; sen aslında bir yere varmaya değil, kendine varmaya çalışıyordun.
Mücadele, dışarıdan görünen bir ekmek kavgası değil; insanın kendiyle yüzleşmesiydi. Ve bu yüzleşme, hayatın en ağır ama en gerçek yolculuğuydu.