Vefa: İnsanlığın Unutulan Değeridir…

Değerli Gönül Dostlarım, Hayat, kimi zaman bir çiçeğin açışındaki sabır, kimi zaman bir dertle sınanıştaki metanettir. “Açmaz” dediğimiz çiçek bir sabah ansızın açar; “gitmez” dediğimiz dert sessizce çekip gider. “Bitmez” sandığımız zaman ise bir an gelir, geride sadece anılar bırakır. Çünkü Mevlana’nın da dediği gibi; “Önce şükür, sonra sabır, sonra da inanmak gerek.”

Ama bir şey vardır ki… Zaman bile onu eskitemez, menfaat bile onu bozamaz, kalp bile onu unutturamaz: Vefa.

Vefa, insanlık onurunun en güzel süsüdür.
Vefa, dostluğun en değerli hazinesidir.
Vefa, kalbin sadık bekçisidir.
Gerçek dostlar vefa ile tanınır. Vefasızlık ise güvenin en büyük düşmanıdır.

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyuruyor ki:
“Vefasızlık imandan değildir.” (Beyhaki, Şuabü’l-İman)
Bu hadis, insana verilen sözü, gönüle verilen değeri ve dostluğa sahip çıkmanın ne kadar büyük bir erdem olduğunu hatırlatır.

Bir zamanlar, küçük bir kasabada iki dost yaşarmış. Biri zengin olmuş, şehirde iş güç kurmuş; diğeri ise kasabada kalıp geçimini kıt kanaat sağlamış. Aradan yıllar geçmiş. Zengin dost, bir gün eski kasabasına uğramış. Tesadüf bu ya, bir çay ocağında otururken eski dostu içeri girmiş. Üstü başı biraz yıpranmış ama yüzünde o tanıdık sıcak tebessüm varmış.

Zengin dost hemen ayağa kalkmış:
— “Ah be kardeşim, sen hâlâ burada mısın?” demiş.
Yoksul dost ise gülümseyerek cevap vermiş:
— “Evet, buradayım… Sen de hâlâ kalbimdesin.”

İki eski dost, yılların hasretini bir bardak çayın buğusunda eritmişler. O çayın hatırı, paranın değil, vefanın simgesi olmuş. Çünkü bazen bir “nasılsın” demek, bir “unutmadım seni” mesajı; dünyalıklardan daha değerlidir.

Vefa, parayla ölçülmeyen bir servettir. Unutan çoktur ama hatırlayan az. İnsanı insan yapan şey, vefalı kalabilmektir. Bir dostun elini sıkmak, bir geçmişi anmak, bir gönlü onarmak… İşte bu dünyanın en asil davranışıdır.

Unutmayın, bir gün herkes gider; ama vefa kalır.
O yüzden kırmayın, küsmeyin, vefasızlığa izin vermeyin. Çünkü vefa, dostluğu yaşatan kalp atışıdır.

Dosta vefada bulunmak dileğiyle...

Hoşça kalın, dostça kalın.

Yazar: Nezir Karayün

Anahtar Kelimeler: vefa, dostluk, insanlık, sadakat, Mevlana, hadis-i şerif, gönül dostluğu, insani değerler, Nezir Karayün, nezir karayün yazıları, nezir karayün makaleleri,