TEK GERÇEK PARA OLDU GERİSİ EDEBİYAT!

Kirasını denkleştiremeyen bir asgari ücretlinin ağzından hiç;

"Parayla saadet olmaz" sözünü duydunuz mu?

Duymazsınız!

Doğrusu, parayla saadet olur!

Faturalarını ödemek te her ay sıkıntı yaşayan bir işçiden;

"Para dediğin el kiridir" sözünü duyar mısınız?

Duymazsınız!

Doğrusu, para kir değildir!

Bir bisiklet alma hayalini kurmuş, bunun için para biriktiren bir öğrenciden;

"Para mutluluk getirmez" cümlesini duyar mısınız?

Duymazsınız!

Doğrusu, para mutluluk getirir!

Çocuğuna parasızlıktan bir çikolata dahi alamayan ve  şefkatinden gizli gizli ağlayan bir baba;

"Para her şey değil" sözünü der mi!

Demez!

Gözü kör olsun para her şey der!

Tenceresine ne koyacağını düşünüp saçları ağaran bir kadın;

"Huzur parayla satın alınmaz" der mi?

Demez!

Huzur parayla satın alınır der!

O halde kim söylüyor bu sözleri?

Sen Avcılardan Beşiktaş'a kafayı dağıtıp bir tutam mutluluk adına küçük bir gezintiye gitmenin maliyet hesabını yaparken,

Para el kiridir demeyeceğine göre!

Senede bir bayram olsun gurbetten memleketine gidecek bir bütçeyi yapamamanın sıkıntısını yaşarken,

Para mutluluk getirmez demeyeceğine göre!

Kışın, Alplere, Paris'e, Milano ya,

Baharda, uzak Asya ya,

Yazın, Bahama adalarına giden sosyetelerin, kirli çıkılı ların, asla söylemiş olamayacaklarına göre,

20. kez umreye giden hacı abilerin de söyleme ihtimalleri sıfır olacağına göre!

Bu iş bal gibi, Sanat ve Edebiyat ilminin yaptığı siyasal bir fakir edebiyatıdır!

Örnek;

Abidin Dino'nun "mutluluğun resmi" tablosu!

Fakir resmi gördüğünde, fakir oluşuna nerdeyse sevinecek bir algı ile karşı karşıya kalıyor bu tablo önünde!

Sonra;

Ferdi Tayfur'un filmlerin deki fakir genç olmak istiyor,

Fakir Baykurt'un Romanlarında,

Uzun metrajlı Hint filmlerinde kendini buluyor vs..

Oysa;

Gerçek hayatta Edebiyat değil matematik geçerlidir!

Edebiyatın kelimeleri yerine, matematiğin rakamları hakikattir!

"Mutluluk parayla satın alınmaz" diyene tutun mikrofonu sorun;

Evi ne ile veriyorlar!

Marketlerden aldığına karşılık kasaya ne bırakıyorsun!

Zalim bir ev sahibini ne ile susturuyorsun!

Sonra;

Çocuğunu en güzel paralı okullarda okutmak bir zenginin saadeti sayılmıyor mu!

Eşine doğum gününde pahalı hediyeler almak bir zenginin mutluluğu değil mi.

En lüks tatillere gitmek ve korkusuzca harcamak bir zenginin tutkusu değil mi!

En ala yemekleri yemek, en pahalı giysileri giymek, en güzel arabalara binmek para ile değil mi!

Sanatçılar, Futbolcular işadamları için para, amaç değil mi!

Bütün bu saadetler mutluluklar, zümrütler altınlar, mal mülk arazi, malikaneler para ile alınmıyor mu!

Kimisi, İsviçre'nin karlı dağlarında 15 günlüğüne sıcak bir otel odasını senin on senelik maaşın ile kiralayarak mutluluğun kralını para ile yaşamıyor mu?

Bit pazarından alınan bir gömlekteki fakirin mutluluğu da,

Sen nehri kenarından alınan bir Malikanede Ki zenginin mutluluğu da,

Aralarında aşılmaz karlı dağlar olsa bile, para denilen el kiri! ile alınmıyor mu!

"Parayla saadet olmaz" mış!

Bu sözü bir de, -günlük iş çıksa da bir yevmiye alabilsek! ümidiyle amele pazarında iş bekleyen mutsuz bir âdeme soralım!

Sanayide kir pas yağ içinde çalışan çıraklara soralım!

Ateşin önünde çalışıp ter döken fırıncılara, dönercilere, lokmacılara soralım!

Ev temizliğine gitmiş bir hanım abla ya soralım!

…………..!

Hiç düşündünüz mü!

Acaba bu söz, söz olmayı da aşıp neden “Parayla saadet olmaz” şeklinde bestelendi ve güfte lendi de! Neden, doğrusu olan "Parayla saadet olur" şeklinde bestelenip güfte lenmedi?

Fukarayı motive etmek için mi!

Aklıyla alay etmek için mi! Söylendi! Bilemedim!

Hasılı;

Bence, parası olup da mutlu olmayanlar hemen bir doktora görünmeli!

Parası olmayıp ta mutlu olanlar da vakit geçirmeden bir Hekimden randevu almalı.

Bunun mantığı ve doğrusu, selametli bir kafaya göre şu olmalıdır;

Parası olan mutludur!

Parası olmayan mutsuzdur. Vesselam!

Velakin para deyince sakın asgari ücret veya 657 liklerin aldıkları ile küçük esnafların kazandıkları para anlaşılmasın!

Çünkü mevzu bahis para, o para değil!

Büyük para!

Yol yordam bilenlerin parası!

İşini bilen, gemisini yürüten lerin parası!

Terin değmediği para!