İki Deccalin Savaşı..!
(İran – İsrail)

Dünya, iki karanlık gücün gölgesinde sarsılıyor. Bu yaşananlar sadece iki devletin askeri çatışması ya da nükleer tehdit yarışı değil. Bu, insanlığın vicdanı, aklı ve özgürlüğü üzerinde kurulan baskının savaşıdır. Bu bir hakikat mücadelesi.

Kimi bu çatışmaya “iki süper gücün rekabeti” diyor. Ancak mesele sadece siyasi çıkarlar değil. Burada karşı karşıya gelen, iki farklı Deccal figürüdür. Ve her biri kendi mutlak hakikatini dünyaya dayatmaya çalışıyor.

“BATI DECCALI” – ÖZGÜRLÜK MASKESİ ALTINDA KONTROL

Bir yanda Batı Deccalı var. Görünürde demokrasi, özgürlük ve insan hakları savunuculuğu yapan bir yapı. Ama perde arkasında algoritmalarla zihin kontrolü yapan, yapay zekâyla davranışları yönlendiren, bireyi dijital bağımlılığa mahkûm eden bir sistem var. Savaşları "barış" adına, ambargoları "adalet" adına yürütülüyor. Ama hepsinin temeli güce ve çıkar hesaplarına dayanıyor.

“DOĞU DECCALI” – İTAAT TEMELLİ YENİ BİR DÜZEN

Diğer tarafta Doğu Deccalı yükseliyor. Özgürlük değil itaat, birey değil devlet yüceltiliyor. Eleştiren sesler susturuluyor, toplum teknolojiyle denetleniyor. Hakikatin yerini tek adam kültü, bireysel farkındalığın yerini ideolojik körlük alıyor. Her sorgulayıcı, “hain” ya da “yabancı ajan” ilan edilerek sindiriliyor.

SAVAŞ TOPRAKLARDA DEĞİL, ZİHİNLERDE

Artık savaşlar tanklarla değil, ekranlarla yapılıyor. Medya, sosyal medya, kültür, algoritmalar, yapay zekâ… Her biri birer silah. İnsanlar bu savaşta birer kurban. Kimi Batı’yı umut sanıyor, kimi Doğu’yu kurtarıcı. Ama gerçek şu ki, Deccallerin hiçbirinin zaferi insanlığa huzur getirmez.

Çünkü Deccal’in zaferi, hakikatin yenilgisidir.

YA ÜÇÜNCÜ BİR YOL?

İnsanlık, bu iki karanlık arasında sıkışıp kalmak zorunda mı? Yoksa vicdanın, aklın, adaletin ve hakikatin ortaklığında yeni bir yol mümkün mü?

Gerçek mücadele belki de şimdi başlamalı. Bu sadece bir savaş değil. Bu, “insan kalabilmenin” savaşı. Seyirci kalırsak biz de yutuluruz. Ama ayağa kalkarsak, karanlığa karşı bir ışık olabiliriz.