AĞLATTIN BİZİ RAMAZAN HOCA!

Bizim şehrin tüm hocalarını toplasalar bir Ramazan Hoca etmez! Demiştim!

Etmezdi güzel kardeşim!

Onu dinlemek için nerelerden ve ne zahmetlerle, mütemadiyen tek adresi olan Diyarbakır da ki ulu caminin meydanına gelen insanlar, onun etrafından hiç eksik olmuyorlardı!

Yaktın kavurdun yüreğimizi Ramazan hoca!

Ramazan hocayı evvela Diyarbakır halkı tanıdı,

İlginç buldu,

Önce uzaktan baktı,

Sonra yakınlaştı,

Benimsedi,

Kulak kesildi,

Sonra sevdi,

Çok sevdi!

Ve sonra çevre iller,

Ve bütün Türkiye sevdi…

İşte böyle bir örnek şahsiyet ti Ramazan hoca!

İdealist,

Gayretli,

Karşılık istemeyen,

Menfaat gözetmeyen,

Sevecen, samimi, ciddi,

Bir büyük ruh,

Ve sıra dışıydı!

Zaten bu yüzden her gören, dinleyen, izleyen dedi ki; He vallahi her şehirde bir Ramazan Hoca olsun bu millet adam olur…

Ramazan hoca ayaklı kütüphane idi,

Her şeyden malumatı vardı,

Anlatımı sade ve etkileyiciydi,

Halk ağzıyla konuşan bir hatipti,

Bilmediğini eğip bükmüyor, bilgim yok diyordu,

Hiçbir şeyi başka bir şeyle karıştırmıyordu,

Sıra dışı bir hocalık yeteneğine sahipti,

Okuyan biriydi,

Kendini geliştirmişti,

Ezberci değildi,

Pusulası Kuran dı,

Bir başkasını kötülemiyordu,

Kızmıyordu,

Günceldi…

Rem diyordu, cigavayt diyordu, internet, bilgisayar aksamlarından örnekler veriyordu! Uzay diyordu, astronomi diyordu, fen diyordu.

Bilimseldi!

Ve yılmadan anlatıyordu,

Soru soranları kaale ye alıyordu,

Değerli buluyordu,

Gün boyu caminin çevresinde her türlü soruya cevap veriyordu!

Cesur,

Korkusuz,

Donanımlı,

Ümmetçiydi!

Ve sakınmıyordu…

Deli dediler!

Nezarete attılar!

Tımarhaneye koydular!

Öf bile dememişti..!

Tebliğine baktı.

Tebliğine odaklandı.

Bildiklerini en manzum şekilde tebliğ etti,

Anlattı da anlattı…

Bir dinleyen bir daha dinledi,

Dinleyen ötekine söyledi!

Ne kadar tatlı bir şive ile konuşuyordu!

Çok saygın, mütevazi, vakur, izzetli idi!

Eğitimciler mutlaka Ramazan hocayı araştırmalıydı,

Diyanet araştırmalıydı,

Ramazan hoca akademide tez konusu olmalıydı!

Ramazan hoca tek başına bir enstitü, bir okul idi!

Sonra İstanbul'a geldi!

Kıydılar ona..!

Kahrolsun katil ve arkasındakiler!

Eğer Ramazan hocalar çok olsaydı bu kadar çok sevilmezdi!

Tek ti!

Şimdi yok!

Artık yok!

Yediler onu!

Bir yanım boşaldı aktı gitti, ne çok acıdı içim, ne çok aktı gözyaşım…

Rabbim senden okyanuslar kadar razı olsun güzel insan!

Mekanın cennet olsun!

Mukadderat böyleymiş!

Ve ömrün bu kadarmış! Elden ne gelir…